Steeds een stapje groener
Op vakantie las ik ‘Ooit aten we dieren’ uit. Een prachtig pleidooi om na te denken over onze impact op de wereld. De feiten (geen verwijten), een toekomstscenario en gesprekken met boeren. Heerlijk geschreven.
We hebben de aarde in bruikleen. Miljarden schepsels gingen ons voor. Ieder gebruikte een stukje van onze Oermoeder. Elke generatie ontdekte een nieuwe grondstof. Hier, in het veilige deel van de wereld, is de aanslag die we op onze aarde plegen haast niet zichtbaar. Maar het leefgebied van vele wilde diersoorten wordt kleiner, grondstoffen raken op. Het klimaat veranderd in rap tempo, grote groepen mensen zullen in sommige gebieden niet meer kunnen wonen en zullen gaan migreren. Oorlogen zullen toenemen. De regenwouden van de Amazone staan in brand. Nu meer en grotere branden dan ‘gewoonlijk.’ Onze grootse longen.
Zittend op een heerlijk strand, lijkt het zo ver weg. In mijn huis ook trouwens. Mijn gezin, vrienden en familie zijn veilig. Voor alsnog. Als ik er niks over lees, kan ik nog best een poos mijn hoofd in het zand steken. Maar dat wil ik al jaren niet meer. Liever kijk ik naar wat ik als individu kan doen. Als consument beslis ík wat er geproduceerd wordt. De ontbossing d.m.v. kap en branden gebeurd om mijn biefstuk te voeden met soja en graan, om mijn koekjes, bodylotion en margarine te vullen met palmolie.
Wij geloven hier thuis dat er altijd nog meer dingen zijn die we kunnen doen en zien de zomervakantie als een tijd om de balans op te maken van wat we al doen en wat onze volgende stappen kunnen zijn.
Opoffering? Eerder een diep gevoel van verbondenheid met de koers die we varen
Als veganist besparen we zo’n 6000 liter water per jaar, zo’n 100 dierenlevens en 13.000 kilo CO2 uitstoot. Het stoppen met dieren eten zorgt voor een voetafdruk krimp van 60%. Toch voelt het als te hard rijden met een energiezuinige auto als we niet blijven kijken wat we nog meer kunnen doen. Vanaf vorig jaar september kocht ik bijvoorbeeld slechts 3 nieuwe kleding stukken voor mezelf (een hemdje bij de Hema, een jurk in Frankrijk op de markt, een trui van Two Thirds en een t-shirt van Wholesomeculture). Daarnaast kocht en kreeg ik nog wat tweedehands pareltjes en ruilde ik prachtige laarzen van Beyond-Skin met Lisette voor de maak van een broek.
Ons volgende project is palmolie. Het triggerde me al een poosje, ik hoor er steeds meer mensen over. Tijd om me daarin te verdiepen. Af en toe die vegan Magnum blijven we doen, maar welke dagelijkse producten kunnen we vervangen voor een duurzamere variant? Ook ons afval staat weer bovenaan de lijst. Zoveel als kan verpakkingsvrij kopen gaan we weer strak oppakken. Of mijn leven steeds wat minder leuk wordt als ik dingen schrap? Er zijn ook dingen die we niet of juist wel doen. Heel bewust; af en toe die vegan Magnum, géén wasbare luiers. Maar we moeten nog eens heel goed nadenken of we onze gashaard van de winter weer aan gaan doen. Misschien weer een openhaard van maken? Of toch maar niks branden? Soms voelt het even als een opoffering, maar gaat het leven niet om het voelen van liefde? Zo weinig mogelijk leed veroorzaken? Het samenzijn met mijn geliefden is intens genoeg. Praten, lachen en huilen, het doorbreken van gewoontes, ‘gewoon’ omdat we het altijd zo deden. Mijn geluk is groot als ik mijn geduld verder heb uitgebreid in lastige ‘opvoed situaties’ met mijn kinderen of een gesprek voerde met een familielid waarin we echt luisterden en vertelden.
Frisse lucht inademen en een vogel horen zingen, zonder dat ik in gedachte was… warm zand tussen mijn tenen, als ik een boek lees.
Natuurlijk voel ik me ook wel eens machteloos. Als een corrupte regering niks doet voor de Amazone, zijn wij dan niet slechts een druppel?
Maar dan voel ik me weer die schakel. Hand in hand met het grote verhaal. Met elke handeling die ik doe, voel ik me verbonden met het resultaat. Elk moment opnieuw. Met de weg die wordt gekozen. Alles wat ik koop, eet en doe heeft een gevolg. Een rollende bal van bewustzijn. Groter en groter, je weet nooit hoever en hoelang hij blijft rollen.